Sterven voor een idee. Hoe radicaal is dat?
4 juli 2016
Lang, maar niet zolang als er oceanen zijn, worden deze gerimpeld door zwemmers en zeilers, garnalenvissers en parelduikers, mariniers en kunstenaars die nooit meer terug naar land keren.In Search of the MiraculousOnderscheidt het afwateren van Bas Jan Ader, op een ochtend in 1975 vanuit Cape Cod, zich dan vooral omdat hij geen andere bestemming leek te hebben dan de zee op zich? Hij zocht niet de schatten van de bodem, of de waarde van haar scholen, Ader zocht "the Miraculous" in de baren zelf. Een kilometerslange oppervlakte; het strak gespannen doek van een conceptueel kunstenaar. Zijn lege boot werd tien maanden later bij Ierland gevonden.ZoektochtEn zij die op duizenden meters boven zeeniveau zoeken, zonder ander doel dan het einde van een stijgende lijn. Is het doel om de daadwerkelijke top te bereiken, of is het een zoektocht om via een enorme omweg in je eigen bed te belanden? Bevindt 'het miraculeuze' zich ergens onderweg?SamenvloeienLevenloze lichamen vormen de richtingaanwijzers voor de huidige bergbeklimmers. Bevroren gaan zij op in de bergen die zij eens hoopten te overwinnen. Worden zij één met de bestemming waarnaar zij streefden. De Atlantische Oceaan staat met een streepje aan de geboorteplaats van Bas Jan Ader gekoppeld. Ook hij is samengevloeid met de oceaan van zijn zoektocht. Dat zijn idee de dood was lijkt onwaarschijnlijk, maar hij was er wel bereid voor te sterven.
