Een goede journalist is iemand die goede vragen stelt, dacht journalist Rob Goossens lange tijd. Maar de interviewserie die de Britse David Frost afnam met de Amerikaanse president Richard Nixon deed hem inzien dat er meer voor nodig is.

In de film Frost/Nixon (2008) zien we hoe deze interviews uit 1977 zich ontvouwden. We kennen Nixon als de man van het Watergateschandaal. Daarna kwam zijn presidentschap ten einde. Daarna verkeerde hij een aantal jaar in een soort ballingschap, waarbij hij volledig uit het nieuws is gebleven.

De tekst gaat verder onder de foto.

© Brainwash

Frank Langella en Michael Sheen in Frost/Nixon (2008) (Foto: Universal Pictures).

Nixon zag het voorstel van Frost tot een interview in eerste instantie niet zo zitten. Maar toen Frost er grof voor wilde betalen, had Nixon er wel oren naar. Zijn biograaf dacht dat het een mooie manier zou zijn om hem te rehabiliteren. Televisie is een massamedium, dat je op overtuigende wijze als sympathiek persoon kan portretteren. En Nixon zou worden geïnterviewd door Frost, die voornamelijk bekend was van interviews met popsterren, dus dat zou een makkie worden.

'Niemand had verwacht dat een man die voornamelijk bekend was van interviews met The Beatles, de terugkeer naar de politiek van Nixon volledig onmogelijk te maken,' zegt Goossens in Brainwash Zomerradio en in het bovenstaande fragment over het verrassingselement dat Frost tentoonspreidde.