De 'Great American Eclipse' trok afgelopen maandag in twee uur tijd van noordwest naar zuidoost. In zo'n totale zonsverduistering werd door velen traditiegetrouw een symbolische betekenis gezien. Naast de voor de hand liggende aankondiging van de ondergang van de wereld, werd een zonsverduistering soms gezien als het begin van het einde van het regime van de huidige leider, bijvoorbeeld in het oude Babyloniƫ en China.

Ook de Great American Eclipse had - wellicht in een hoopvolle navolging van de Babyloniƫrs - voor velen een symbolische waarde. Op sociale media interpreteerden velen de verduistering als onheilspellend:
Over het pad van de verduistering, dat van noordwest naar zuidoost trok over de volledige breedte van het land ('Amerika was al verdeeld').
Over de verduistering zelf ('Now America has a solar eclipse to match its dark mood').
En over Trump die, ondanks waarschuwingen van zijn medewerkers, zonder beschermende bril in de zon keek ('Don't worry - he was already blind. To justice, reason, and the rule of law.').

De tekst gaat verder onder de foto.

Een collage van de totale zonsverduistering gezien vanaf Madras, Oregon (Foto: AFP PHOTO, Stan Honda).

Anderen gebruiken de eclips juist als een positieve metafoor:
Sterrenkundige Neil DeGrasse Tyson: 'The divided USA will unite today, sharing a cosmic event predicted by the methods and tools of science'.
Coldplay-zanger Chris Martin: 'The eclipse showed us that; after a period of darkness, the sun comes out & everything seems brighter & better than before.'
Zangeres Bonnie Tyler mocht ook niet ontbreken; zij bezong de 'total eclipse of the heart' vanaf een cruiseschip op volle zee.

Eigenlijk was er met deze eclips niets nieuws onder de zon. Wetenschappelijk gezien is de eclips niet zo'n belangrijke gebeurtenis; het is een voorspelbare samenstand van drie hemellichamen (zon, maan, aarde). Wel is in het verleden een eclips gebruikt als meetmoment van de sterrenhemel. De zon is heel eventjes donker, waardoor de sterren die erachter staan waargenomen kunnen worden. Tijdens een eclips in 1919 lukte het sterrenkundige Arthur Eddington te meten dat de zon het licht van deze achtergrondsterren een beetje afboog, wat de relativiteitstheorie van Albert Einstein bewees. Ook is een zonsverduistering het uitgelezen moment om de corona te bestuderen: de buitenste atmosfeer van de zon, die als stralenkrans die om het silhouet van de maan heen steekt.

De zonsverduistering is dus geen wetenschappelijk nieuwtje, maar wel een zeldzaam moment waarin de hele wereld - of in ieder geval de bevolking van een verdeeld land - even naar boven kijkt en zich zou kunnen realiseren dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Zowel onheilspredikers als positivo's geven er hun eigen draai aan. Met eclipsbril, natuurlijk.