In het glossy maandblad Jan van oktober 2016 schrijft Leonora Reijn dat het "ultieme feminisme betekent dat vrouwen zelf mogen kiezen hoe ze hun leven inrichten." In het geval van Reijn zelf betekent dat dat ze uit vrije wil thuisblijfmoeder is van haar drie kinderen, ook al is ze gepromoveerd. Het wordt tijd dat we ophouden vrouwen te beoordelen op de manier waarop zij hun leven vormgeven, aldus Reijn.

Keuzevrijheid zonder verantwoordelijkheid Ik zal niet ontkennen dat het grootbrengen van kinderen een belangrijke maatschappelijk taak is. Ook ben ik het er grosso modo mee eens dat mensen hun leven naar eigen goeddunken moeten kunnen inrichten. Maar wanneer iemand die de proeve heeft doorstaan om zelfstandig wetenschappelijk onderzoek te verrichten ervoor kiest om thuis te blijven voor de kinderen, dan vind ik daar wat van. Keuzevrijheid zonder verantwoordelijkheid is geen vrijheid maar gemakkelijk consumentisme.

Plichten De doctorsgraad brengt ongeschreven plichten en verantwoordelijkheden met zich mee, zowel naar de wetenschap als naar de samenleving. Ook wanneer het vervolg van een promotie niet een universitaire loopbaan is, draag je de verantwoordelijkheid om je kennis en vaardigheden maatschappelijk te gelde te maken. Temeer omdat in Nederland promoveren bekostigd wordt met publiek geld en promovendi geen PhD-studenten zijn die studeren met een beurs. De concurrentie om een promotieplek is in de meeste vakgebieden moordend. Universiteiten gaan gebukt onder krimpende geldstromen vanuit de overheid, en kiezen er voor dit geld te investeren in jonge promovendi.

Moreel laakbaar Het is moreel laakbaar (bijzondere omstandigheden en uitzonderlijke gevallen daargelaten) om na een promotie fulltime moeder te worden. meer weten?

Lees hier het artikel dat Leonora Reijn schreef over haar keuze voor het thuisblijfmoederschap, ondanks dat ze gepromoveerd is.