De zaal gaat uit z'n dak. Wij gaan de wereld verbeteren! Ik juich mee. In deze overvolle Melkweg is iedereen onderdeel van de 'wij' waar Jesse Klaver, onze held, over praat. Dat gevoel wordt versterkt door de appgroep waar ik nu bij hoor: 'de Apptivisten'. Inmiddels is het eerste berichtje binnen: Jesse vertelt mij (mij!) dat wij (wij!) samen (samen!) de aarde gaan redden! Rillend van opwinding luister ik naar zijn plan van aanpak.
Peace-tekens en fakkels
In de trein naar huis zorgt de wegebbende high van de euforie ervoor dat er in mijn hoofd, naast hoop, ruimte is voor kritiek. Hoe kan een partij, die staat voor samenzijn en empathie, als campagnemiddel het rekruteren van een leger inzetten? Welke oorlog schaadt geen mensen? Is dat beeld wat ik van mezelf heb - gehesen in een smeedijzeren harnas beschilderd met peace-tekens, gewapend met fakkels, bloemen en hooivorken en onder het roepen van kreten als "sterf, onenigheid, sterf!", "wees lief voor elkaar!" en "dood aan de haat!" strijdend tegen een onsamenhangende troep Shelldirecteuren, belastingontduikers, walvisjagers en racisten met geblondeerd haar en een Limburgs accent - niet voller van de door GroenLinks zo gehate tegenstellingen dan welke politicus ook?
Gehele mensheid als leger
Mijn telefoon pingt - Jesse. "Samen gaan we zorgen voor een groenere, meer empatische wereld!" En dan dringt het tot me door. Onze vijand heeft geen topfunctie in de olie-industrie, ontduikt geen belasting, jaagt niet op walvissen en doet geen haatzaaiende uitspraken. Onze vijand heeft en behoeft geen gezicht, ze is geen mens. Onze vijand is de haat, de angst an sich. Onze vijand is de klimaatverandering, de discriminatie, de hebzucht, de verdeeldheid, het economisme. En ons leger is de gehele mensheid. Aan eenieder die mee wil vechten: je bent welkom. Je hoort bij het 'wij, samen'. Zelfs als je af en toe je haar blondeert.
Luister hier naar de column van Pieter Derks over wat de leden van GroenLinks zullen denken als ze de term 'apptivisme' horen.