Sinan Çankaya sprak in 2017 op het Brainwash Festival. En schreef hij voor Brainwash dit artikel.

Van oudsher richt het gezag van de politieorganisatie zich op de lagere klassen, ook wel the dangerous classes genoemd, om zo de levens, maar vooral het kapitaal van de midden- en de hogere klasse te beschermen. Toch is het klasse-perspectief voor de Amerikaanse politie niet toereikend.

In de Amerikaanse geschiedenis hebben premature vormen van de politie een expliciete rol gespeeld tijdens de slavernij. Politieagenten spoorden tot slaaf gemaakten op om die vervolgens terug te brengen naar hun eigenaren. Ook heeft de Amerikaanse politie tijdens de periode van de rassensegregatie de Jim Crow-wetten, waarmee de rassenscheiding gelegaliseerd werd, gehandhaafd.

Tegenwoordig snijden raciale- en klasse kenmerken elkaar en treft politiewerk in de Verenigde Staten vooral gemarginaliseerde zwarte Amerikanen. Het is een grote misvatting om te denken dat de politie er alleen is om boeven te vangen. De handhaving van de openbare orde gaat ook over het in stand houden van de symbolische grenzen tussen positief gewaardeerde 'normale' burgers en de groepen die 'er niet bij horen'.

De tekst gaat verder onder de foto.

Protest voor Black Lives Matter (foto: Getty Images/AFP, Jeff Swensen).

Buiten deze structurele vormen van racisme is er nog veel meer aan de hand. De Amerikaanse politie lijkt in een staat van oorlog te verkeren met de eigen bevolking - ook met witte Amerikanen. De Amerikaanse politie is ernstig gemilitariseerd, zwaar bewapend en gebruikt inmiddels ook nieuwe technologieën, zoals drones en robots, tegen de eigen burgerij. In de Amerikaanse cop culture heeft het idee van een permanent gevaar vanuit burgers, die op grond van het tweede amendement wapens mogen dragen, een cruciale invloed op de schietgrage houding van agenten. Het is merkwaardig dat een westerse democratie, die een rechtsstaat claimt te zijn, niet het monopolie op geweld heeft.

De politieorganisatie is in de kern een conservatief instituut dat de politieke, economische en sociale status quo in stand houdt. De politieorganisatie is daarbij inherent gewelddadig, ondanks de sociale taken van agenten. Maar de politie is een noodzakelijk instituut om eigenrichting te voorkomen en geschillen tussen burgers te mediëren. Daarbij zijn er alternatieven denkbaar voor een andere invulling van het instituut.

Een goed startpunt voor hervormingen van de Amerikaanse politie is de eigenrichting door politieagenten te stoppen, verantwoordingsmechanismen uit te breiden, en het instituut te demilitariseren. En hopelijk wordt er ooit gemorreld aan het tweede amendement.