Naaktheid is onbeholpen, krachtig, onschuldig en katalysator. Laat ons het kleine beetje controle wat we over haar hebben -haar bedekking- in ieder geval bevechten.

Naturisten
Vroeger bezocht ik met mijn ouders naturistencampings. De meeste jongeren hielden hun handdoek om hun middel geslagen. Bevangen door de pubertijd en zelden hier uit vrije wil probeerden ze er aan de rand van het zwembad het beste van te maken. Vol oordeel waren de blikken van de rasnaturisten. Ze schamperden over hormonen. Die hormonen waren best concreet, en onze waarheid op dat moment. "Naakt kan de waarheid voor het volk niet verschijnen" zegt Schopenhauer. Nee, de waarheid gaat gekleed onder lagen stof van alle soorten badmode.

Badmode door de tijd heen
In de tijd van de Romeinen zwom men naakt. Badmode bestond nog niet, dus weinig stof voor debat. In de 19e eeuw bedekten mannen en vrouwen zich van knie tot schouder in een pak van wol: ongeschikt om te zwemmen. De warmte deed de stof aan de lichamen plakken. De vrouwelijke vormen kwamen goed tot hun recht. In 1946 moest een paaldanseres worden ingehuurd om de eerste bikini de catwalk op te lopen. Geen model waagde zich eraan.

Sociale normen Ideeën over naaktheid zijn sterk bepaald door sociale normen. Ik zie de vrouw die zich van haar boerkini moet ontdoen op het strand van Nice en sta weer met mijn omgeslagen handdoek langs het zwembad. De kritische blik van de vrijheid-blijheid-naaktliefhebbers ontkleedt mij. Ik wil dat het zonsondergang wordt, dat dit voorbij is. Als de hitte zakt, doe ik mijn kleren weer aan. Mijn vrij en mijn sexy. meer weten?

Australische zwemmer Annette Kellerman werd in 1907 gearresteerd op het strand omdat ze een mouwloos one-piece zwempak droeg dat bijzonder veel overeenkomsten vertoont met de boerkini. Destijds werd dit kledingstuk ook obsceen gevonden, maar dan omdat het 'te bloot' was.