“Alsof je in een nachtmerrie zit, maar dan echt.” Dat is ongeveer hoe het was om psychotisch te zijn, vertelt dichter en componist Micha Hamel. In 2009 raakte hij “ontregeld” nadat hij lange tijd overwerkt was geweest en moest hij opklimmen uit een diepe depressie.
Nu, in 2023, schreef hij de bundel is daar iemand over de twee maanden die hij in een psychiatrische kliniek verbleef – al valt de ‘ik’ in die bundel niet volledig samen met de auteur. In 101 titelloze en associatieve gedichten kijken we mee met kringgesprekken tussen de meest uiteenlopende patiënten (van Hennie die alles van Toyota’s weet tot Laura de kakmevrouw die door haar geliefde is verlaten), ontmoeten we de medewerkers van de kliniek, komen we steeds weer een makreel tegen en worden we deelgenoot van de verwarrende ervaringen van de hoofdpersoon (‘ik? / ? / was en zal mijzelf ooit / ik?’) en van zijn weg terug naar de werkelijkheid, naar buiten.