Het zit erop, de tocht waarmee orkaan Donald een spoor van diplomatieke vernieling door Europa trekt. Waar het voor veel gematigde Amerikanen al ongemakkelijk moet zijn dat deze man door hun landgenoten of misschien wel door henzelf op deze hoge troon is gehesen, rest ons Europeanen niets anders dan knarsetandend toekijken hoe een idioot die we niet hebben gekozen beslissingen neemt die wel van invloed zijn op ons leven. Voor de Britten is het nog een tandje erger, die hebben namelijk ook nog eens een stoethaspelende regering die bovendien vooraan stond om de kersverse president op staatsbezoek uit te nodigen. Wij hebben tenminste nog een premier, let nu goed op want ik ga iets aardigs over Mark Rutte zeggen, die het aandurft om tegen Trump in te gaan.

Tekst loopt door onder de video.

De inmiddels befaamde 'nee' van Rutte tegen Trump.

Ik zou nog veel meer aardige woorden aan Mark Rutte besteden als hij ook het lef heeft om de Amerikaanse ambassadeur eens aan te spreken op zijn onacceptabele gedrag. Pete Hoekstra maakte zich in zijn eerste werkweek al onsterfelijk belachelijk in een interview met de NOS. Verslaggever Wouter Zwart vroeg de ambassadeur om diens uitspraken te verantwoorden dat er in Nederland auto's en politici in brand worden gestoken door militante moslims. Ik vertel het nog maar even uitgebreid na, want bij de NOS zelf zijn ze alweer vergeten hoe het ook alweer zat. In dit artikel wordt namelijk beweerd dat de ambassadeur daarna de hand in eigen boezem stak en 'moest (...) erkennen' dat het hier om 'nepnieuws' ging. Ruiterlijk zou je zeggen, de ambassadeur wordt met een uitspraak geconfronteerd waarvan hij bij nader inzien niet kan ontkennen dat het niet klopt, en gebruikt en passant maar even dat leuke modewoordje dat zijn chef heeft verzonnen om zijn fout te erkennen.

Alleen is dat niet wat er gebeurde in het item met Zwart en Hoekstra. Zwart vroeg aan Hoekstra om zijn uitspraken, die hij parafraseerde, te verantwoorden, waarop Hoekstra glashard ontkende dat ooit gezegd te hebben en Zwart ervan beschuldigde 'fake news' te verspreiden. Zwart is goddank niet op zijn achterhoofd gevallen en had beeldmateriaal paraat waarin Hoekstra hoogstpersoonlijk die kolder uit zijn mond laat komen. Geconfronteerd met dit voldongen feit maakte Hoekstra het toen nóg bonter door te ontkennen dat hij de term 'fake news' enkele seconden eerder had uitgesproken. Zoals de NOS het nu opschrijft lijkt het alsof Hoekstra erkende dat hij nepnieuws liep te verkondigen, in plaats van dat hij de NOS ervan beschuldigde nepnieuws te verspreiden, om vervolgens te ontkennen dat hij die beschuldiging vlák daarvoor geuit had. Dat is wel even andere koekoekkoek.

Tekst loopt door onder de video.

Interview met Pete Hoekstra door Wouter Zwart (NOS).

Maar dit artikel was niet bedoeld om het pro-Amerikaanse geheugenverlies van onze staatsomroep te ontmaskeren, want Brainwash is niet het linkse antwoord op The Post Online. Dit artikel is bedoeld om te bepleiten dat Hoekstra een incompetente zak hooi is. Hoewel bovenstaande dat eigenlijk al voldoende bewijst, heeft Hoekstra deze week nogmaals bevestigd dat hij een onbetrouwbare valserik is. EenVandaag wilde de Amerikaanse ambassadeur wel eens aan de tand voelen over Trumps veelbekritiseerde beleid rond migrantenkinderen. Zo werkt dat namelijk in ons land: de pers mag een vertegenwoordiger van een buitenlandse regering vragen om verantwoording af te leggen over het beleid van de regering die hij of zij vertegenwoordigt.

Tekst loopt door onder de video.

Interview met ambassadeur Pete Hoekstra door EenVandaag.

Dit korte gesprek deel van 1,5 minuut in de auto verdient zorgvuldige ontleding, want vrijwel elk woord van Hoekstra is problematisch. De vraag was: begrijpt u dat mensen bezorgd zijn over het presidentschap van Donald Trump? Na een resolute 'nee' van Hoekstra, die dus niet gevraagd werd of hij zich zelf zorgen maakte, of het eens was met de zorgen van die ongedefinieerde 'mensen', maar enkel of hij er begrip voor op kon brengen ('Nee. Nee, absoluut niet'), zei de verslaggeefster: 'Maar neem nou wat net gebeurd is met die kinderen, immigratie.' De vraag is dus wederom: kunt u zich in het licht van die maatregel voorstellen dat mensen zich zorgen maken?

Hoekstra's reactie was tweeledig. Zijn eerste reflex was er een die we nog kennen uit het interview met Wouter Zwart: glashard liegen. Het scheiden van migranten en hun kinderen is een politiek die al jaren wordt gevoerd en niet door Trump is gestart, zegt Hoekstra, en technisch gezien heeft hij gelijk: migranten die in de cel belanden worden gescheiden van hun kinderen, omdat die niet mogen worden vastgezet. Migranten onder bijvoorbeeld Obama belandden dan ook niet in de cel: zij werden niet strafrechtelijk vervolgd voor illegale immigratie, maar alleen volgens het immigratierecht, en mochten in vrijheid hun asielzaak afwachten. Alleen migranten die behalve de grens oversteken nog een ander misdrijf pleegden, werden van hun kinderen gescheiden en de nor in gekieperd. Dat was de uitzondering, niet de regel.

Tekst loopt door onder de afbeelding.

Pete Hoekstra (foto: ANP)

Nieuw onder Trump is dat álle migranten worden opgepakt en strafrechtelijk worden vervolgd, en dus van hun kinderen worden gescheiden. Dat beleid is wel degelijk gestart door Trump. De verslaggeefster probeert het netjes te houden en geeft Hoekstra een nieuwe kans om te erkennen dat Trump toch wel iets anders doet dan zijn voorgangers, en specificeert dat ze het heeft over kinderen die van hun ouders worden gescheiden en in kooien worden gestopt. 'They were not...' begint Hoekstra, als hij zich waarschijnlijk realiseert dat die zin alleen maar in een overduidelijke leugen kan eindigen. 'Let's not exaggerate here', maakt hij er dan maar van.

Volgens de Washington Post is het hooguit een semantische discussie of migrantenkinderen nu wel of niet letterlijk in kooien worden gestopt, vast staat in ieder geval dat ze in spartaanse, door hekken afgesloten omheiningen worden gestopt, die de Post zelf omschrijft als 'cage-like structures'. Het verschil tussen 'cages' en 'cage-like structures' hoeft wat mij betreft niet ontkend te worden, maar meteen 'let's not exaggerate' gaan roepen is ook, nou ja, overdreven. Daarna herhaalt Hoekstra nog eens dat dit beleid ouder is dan Trumps presidentschap (dat is dus niet waar).

Dan komt het tweede aspect van Hoekstra's reactie, en dat is misschien nog wel zorgwekkender dan zijn losse omgang met de waarheid. Nederlanders - ik parafraseer Hoekstra hier even, maar dat vindt hij vast niet erg - moeten niet zo'n grote mond hebben over het Amerikaanse migratiebeleid, want zelf hebben ze net zo goed boter op hun hoofd: de EU zendt hele schepen vol vluchtelingen terug de zee op.

Ik voel er erg weinig voor om nu te moeten betogen dat we in Nederland wél enorm tolerant en gastvrij zijn, en vluchtelingen met open armen ontvangen, maar gelukkig hoeft dat ook niet. Iemands kritiek ongeldig verklaren door te wijzen op iets anders dat je criticus verkeerd gedaan heeft, is namelijk een schaamteloze drogreden, eentje waar iedereen in Trumps entourage groot fan van lijkt te zijn. Op de universiteit leerden we nog braaf dat dit een tu quoque heet, maar in het Trumptijdperk hanteert men de term whataboutism. Wie op de video hieronder klikt valt middenin een filmpje van John Oliver, dat overigens zeer de moeite waard is, maar wie liever droge feiten zonder uitstekende grappen hoort kan ook bij Time terecht.

Tekst loopt door onder de video.

John Oliver over whataboutism.

Door over het ondeugdelijke migratiebeleid van de EU te beginnen leidt Hoekstra de aandacht af van het ondeugdelijke migratiebeleid van de VS, maar dat wordt daar niet ineens deugdelijker van, en het is ook onzin dat een Nederlandse journalist geen kritiek mag hebben op het Amerikaanse migratiebeleid omdat het onze niet perfect is.

En dan te bedenken dat deze journalist technisch gezien niet eens kritiek hád. Ze stelde alleen maar de vraag aan de ambassadeur van de VS in Nederland - dat ten tijde van de verkiezingen met een overweldigende meerderheid hoopte dat Clinton president zou worden - of hij het zich 'voor kon stellen' dat 'mensen' zich zorgen maakten over het presidentschap van Trump. Bijvoorbeeld in het licht van diens migratiebeleid. Een beleid dat werd bekritiseerd door veel Republikeinen, waaronder de First Lady, door tientallen CEO's van multinationals, ja door wie niet eigenlijk. Behalve door het steeds kleiner wordende clubje halvegaren rond een megalomane driftkikker, waarvan er eentje dus hier in Nederland werkt, en zonder ook maar een afkeurend woord van het kabinet mag doen wat Trump op grote schaal doet: liegen en de pers ondermijnen.

Kortom: 'Ambassadeur VS niet gediend van kritiek Nederland op migratiebeleid Trump'. Pete Hoekstra, je doet het er maar mee. Je president is een lul en jij bent geen haar beter. Ik hoop dat het kabinet een signaal afgeeft dat het onacceptabel is dat een diplomaat in Nederland op zo'n manier met de media omgaat. En anders moeten de media het maar doen, iets waar ik gelukkig wel vertrouwen in heb. Zolang de NOS tenminste niet elke keer dat Hoekstra een van hun verslaggevers faliekant in het pak naait, de vorige keer afschildert als een onbenullig akkefietje.