Na de overwinning van Trump hoop ik niet zoals Žižek op revolutionaire mirakels, wel verheug ik mij over een opleving van kritische mainstream journalistiek zoals die alleen mogelijk is wanneer je eigen ideologie niet aan de macht is.
Journalistiek of public relations
George Orwell zei "Journalism is printing what someone else does not want printed: everything else is public relations." Als we die definitie van journalistiek aanhouden, is het duidelijk dat de media deze verkiezingen een flinke duik hebben genomen in het public relations territorium. Maar liefst 79% van de grote Amerikaanse kranten sprak zich uit voor Hillary.
Check op de macht
Het cheerleaden van Hillary leverde beschamende taferelen op waarbij zogenaamde kwaliteitsmedia de extreem onflatteuze beleidsgeschiedenis van Clinton met een pennenstreek van tafel veegden en alle tegenstand gemakzuchtig gooiden op het seksisme van de tegenstanders. Van journalistiek als check op de macht bleef, met Trump in het vooruitzicht, zeer weinig over.
Van cheerleaders naar journalisten
Met Trump als president hebben de cheerleaders de kans zich weer als journalisten te gaan gedragen. Trump zal qua corporatisme net zo slecht presteren als Clinton, alleen nu zal de media er hopelijk akte van nemen in plaats van het weg te wuiven met de dooddoener 'dat is nu eenmaal politiek'.
Publiek beschermen
Het is de taak van media om het publiek tegen machthebbers te beschermen, niet om machthebbers aan het publiek te verkopen. Als die realisatie door president Trump weer komt bovendrijven is alles nog niet verloren.
Slavoj Žižek, de Sloveense filosoof die vorige week beargumenteerde dat hij, als hij Amerikaan was geweest, op Donald Trump zou stemmen. Hillary Clinton noemde hij 'het ware gevaar'. Bekijk deze video.