Geen enkele partij kan alle kiezers voortdurend voor de gek houden, daarom zijn er twee partijen. Dit was decennialang de logica van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Giant Douche vs. Turd Sandwich Nu het publiek echt moet kiezen tussen de Giant Douche en de Turd Sandwich en zowel de Democraten als de Republikeinen een hekel hebben aan 'hun' kandidaat, brokkelt deze logica razendsnel af. De nadruk op gender identity – male vs female – zal deze verkiezingen doorslaggevend zijn. En dat is niet bepaald een verbetering.

Identity politics bepaalt de campagne Eerst was er de teleurstelling over het doodnormale beleid van Obama, na de hype van hope, change en vooral identity politics. Bij Hillary staat al vast dat haar beleid, na 30 jaar trekpop van de banken en het military-industrial complex te zijn geweest, geen revolutie teweeg zal brengen. Wellicht zullen mensen zich dan realiseren dat het eigenlijk gaat om het beleid van een kandidaat, in plaats van om het kleurtje of het geslacht. Voordat we alles gehad hebben dat kan worden verkocht als 'minderheid' – lesbisch, transgender, invalide –zal identity politics de campagne blijven bepalen.

Identiteitscrisis Het mag pas weer gaan over de inhoud wanneer beide kandidaten door de 'progressieve' media als even onderdrukt of geprivilegieerd worden beschouwd. Tot dan is de democratie in identiteitscrisis.