Er wordt veel gemopperd op porno. Seksueel expliciet beeldmateriaal zou ons een verkeerd idee geven van seks, onze interesse in de eigen partner afzwakken en ons zelfs aanzetten tot seksueel geweld. Dit zijn claims over effecten die je overal terughoort, maar die vanuit een mediawetenschappelijk perspectief twijfelachtig zijn. Studies vinden soms zulke effecten op de korte termijn, maar niet langdurig op macroniveau. Er wordt vooral veel te weinig onderzoek gedaan.
We weten nauwelijks iets systematisch over de inhoud van pornografie. Dat betekent dat mensen daar gewoon maar wat over kunnen roepen. Zo kunnen tegenstanders makkelijk claimen dat porno gewelddadig is zonder cijfers te overleggen. Dat gebeurt ook met het vermeende schoonheidsideaal. Pornoactrices zien er allemaal uit als Pamela Anderson toch? Blond, gebruinde huid, grote borsten?
De grootste moeilijkheid die zich voordoet als we hier iets zinnigs over willen zeggen is het overweldigende aanbod. Er is echt ongelooflijk veel porno, zoveel dat het niet te kijken is. Elke dag komt er bovendien weer een lading bij. We kunnen dan ook gemakkelijk stoppen met porno produceren, het is niet dat we dan op een gegeven moment uitgekeken zijn, zoals Louis CK onlangs grapte.
Tekst loopt door onder de video.
We hoeven geen porno meer te maken. We hebben meer dan genoeg, volgens Louis C.K.
Er zijn amper degelijke pornoarchieven waar je in kunt duiken. Voor data zijn we best afhankelijk van sites zelf. Pornhub presenteert regelmatig oncontroleerbare overzichtjes, waarmee ze bijvoorbeeld beweren dat mannen net zo graag zoeken naar tieners als naar oudere vrouwen ('MILF' en 'mature' staan op nummers 2 en 3). Big Beautiful Women komt ook in de top van mannen voor, maar niet bij vrouwen.
Als je degelijke inhoudsanalyses wilt doen, loop je tegen het probleem van de steekproef en dus representativiteit aan. Pornovoorkeuren verschillen per land, pornoproductie verschilt dus ook per land. Mainstreamsites als XHamster bieden al een extreem divers assortiment, laat staan wat er gebeurt als je ook nichesites meeneemt. Daar groeit het aanbod van queer en feministische porno – niet in de minste plaats omdat hun liefhebbers eerder bereid zijn ervoor te betalen. Er is, zo betoogde ik elders, geen lichaam te bedenken dat in porno niet gerepresenteerd is als begerenswaardig en sexy.
Maar stel, het lukt toch om een geschikte database te vinden waarop je op basis van een groot aantal gegevens een zinnige analyse kunt toepassen. Wat zou dat dan opleveren? Datajournalist Jon Millward onderzocht 10.000 porno-actrices uit de Internet Adult Film Database. Zijn conclusie? De meest gemiddelde – als in: wat het meest voorkomt – vrouwelijke pornoster heeft bruin haar en een B-cup. Ze heet Nikki trouwens.
Meer toegang tot porno in een land gaat juist samen met minder verkrachtingen. Ook laten studies zien dat pornogebruikers meer open-minded zijn dan niet-gebruikers als het gaat om LHBT-rechten. Voor een mooi overzicht van onderzoek hiernaar, zie het boek Porno? Chic! (2013) van Brian McNair.