De dood van Rutger Hauer treft ons des te meer, omdat zijn beste film, Blade Runner (1982), ons diep raakt, vooral het moment waarop zijn personage, Roy Batty, een Nexus 6 met modelnummer N6MAA10816, zijn laatste adem uitblaast. Maar wat wilde Hauer, die de scène tijdens het draaien qua tekst én spel naar zijn hand zette, precies zeggen met deze verbeelding van leven en dood?
Zoals iedereen weet gaat Ridley Scotts film, gebaseerd op Philip K. Dicks roman Do Androids Dream of Electric Sheep? uit 1968, over premiejager Rick Deckard (Harrison Ford) die de opdracht krijgt een aantal losgeslagen Nexus-6'en te elimineren. Die vormen een gevaar, omdat ze niet meer te controleren zijn. De leider van het groepje is Roy Batty, een 'man' − dat wil zeggen replicant of artificieel mens, met een even imposant lichaam als een geniaal brein.
Veel actievol gedoe, en dan zijn we op dat dak in de stromende regen: de finale confrontatie tussen Deckard en Batty. De laatste is aan de winnende hand, hoe kan het ook anders. Als Deckard tijdens het knokken met de replicant bijna van het dak valt, wat hem fataal zou zijn, redt Batty hem door op het laatste moment zijn arm vast te pakken en weer naar boven te trekken. Dan volgt die beroemde speech, een van de meest indringende en mooiste uit de filmgeschiedenis:
'I've seen things you people wouldn't believe. Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain. Time to die.'
Nooit heb ik de moeite gedaan om 'Tannhäuser' te researchen; het deed er niet toe, dacht ik. Zal wel scifi-mumbojumbo van hetzelfde soort zijn als 'C-beams' Totdat mijn jongste zoon, Victor, op een avond thuiskomt na een bezoek van zijn cultuurclubje op school aan de Stopera. En aan mij vroeg: 'Is de Tannhäuser uit de opera die we hebben gezien dezelfde als die in 'Tannhäuser Gate'?'