Ik wilde een stuk schrijven over homofobie in Voetbal Inside, naar aanleiding van de oproep aan adverteerders die Sunny Bergman deed. Toen las ik echter in haar bericht de hashtag #GILLETEstophomofobie en had ik acuut geen zin meer om me achter iemand te scharen die niet eerst even haar bericht naleest om te kijken of alles wel goed is gespeld.
Als kind al liep ik constant iedereen te verbeteren (ik was een verschrikkelijk kind) en ook nu kan ik slecht tegen slordigheid en onzorgvuldigheid, vooral als het op formuleren aankomt. Over dit stuk bijvoorbeeld heb ik goed nagedacht, ik heb mijn best gedaan om de woorden te kiezen die zo precies mogelijk mijn gedachten weergeven. Als ik een naam noem, laten we zeggen Miljuschka Witzenhausen, dan controleer ik of ik die goed heb geschreven (meteen goed, uit het hoofd trouwens, maar dat terzijde).
Het levert vooral problemen op, deze levenshouding. Om dat te illustreren een voorbeeld van nog niet zo lang geleden. Ik maakte me in 2015 niet populair onder medestudenten toen ik met een paar vrienden kritiek had op de Maagdenhuisbezetting, niet op de politieke grond ervoor, of op de idealen van de actievoerders, maar op rommel en vernielingen in het gebouw. De reactie op onze brief, die het waarom van de bezetting niet aan de kaak stelde, maar het hoe wel, was een opiniestuk: 'Waarom wij de UvA bezetten'.
Want dat is wat een kritische houding op vorm in plaats van inhoud ook problematisch maakt: wie wordt aangesproken op onzorgvuldigheid, reageert vaak onzorgvuldig. Bij het schrijven van dat opiniestuk over het Maagdenhuis werden de auteurs het niet eens over wat we van de ideologische kant van de bezetting vonden.
Sommigen van ons waren volledig tegen, anderen, waaronder ikzelf, vonden de zorgen van de bezetters terecht. Dat hebben we in ons stuk expliciet gemaakt en terzijde geschoven, zodat we het eens over de veranderde mentaliteit in het Maagdenhuis konden hebben. Het antwoord van de bezetters was een politiek riedeltje, met geen woord over de 40 mille aan schade die er uiteindelijk bleek te zijn.
Tekst loopt door onder de afbeelding.