De officiële trailer van Wonder Woman.
Maar wie is die Wonder Woman? Al sinds haar geboorte in het mythische land Themyscira leeft ze met leugens. Eerst vertelde haar moeder, de Amazone-koningin Hypolyta, dat ze uit klei gemaakt is, later begrijpt ze dat haar vader niemand minder dan oppergod Zeus is.
Leugens zijn haar grootste vijand. Met haar 'lasso van de waarheid' kan ze iedereen dwingen te vertellen wat er echt aan de hand is. (Wonder Woman werd in 1941 bedacht door de Amerikaanse psycholoog William Moulton Marston, tevens beroemd geworden als uitvinder van de leugendetector.)
In het verhaal reist Diana, oftewel Wonder Woman, van Themyscira naar Europa, waar ze samen met de Amerikaanse spion Steve Trevor een einde aan de Eerste Wereldoorlog probeert te maken. Diana denkt dat oorlogsgod Ares de bron van het kwaad is; hierin laat Steve haar aanvankelijk haar gang gaan.
Voor de mythologische vrouw is de moderne wereld onbegrijpelijk. In Londen ontmoet ze een secretaresse van het oorlogskabinet. 'Een vrouw in dienst van mannen?' zegt ze. 'Maar dat is slavernij!'
Net wanneer het lijkt of Diana een geijkte vorm van het feminisme belichaamt, komt ze met onverwachte reacties. Over een baby op straat raakt ze lyrisch. Van een ijsje dat Steve voor haar op het station koopt geniet ze op zo'n manier dat het net lijkt of dit de eerste keer ooit is dat een mens zoetigheid proeft.
Het is niet dat Diana een toonbeeld van onschuld of idealisme is. Het gaat om de ernst waarmee ze naar de wereld kijkt. Zonder leugens kunnen wij gewone mensen niet leven, maar leugens, zelfs een verdraaiing van de waarheid, zijn voor Diana onverteerbaar. Dat blijft de kern van haar karakter, ook wanneer de ontnuchtering komt: nee, het kwaad in de mens, gesymboliseerd door de oorlog, is niet exclusief het gevolg van ingrijpen en manipulatie door Ares. De les die ze leert is dat de mens geen bovennatuurlijke kracht nodig heeft om dood en verderf te zaaien — dat kunnen we prima zonder goddelijke interventie.
De tekst gaat verder onder de foto.