De vragen waar filosoof Stine Jensen maar mee blijft rondlopen

21 februari
Ik kom thuis van een skivakantie uit Ellmau, Oostenrijk.

28 februari
De keelpijn begint. Ik heb vermoedelijk op de tocht gezeten.

29 februari
De keelpijn verergert. Volgens mijn zus, met wie ik heb gegeten, heb ik niet op de tocht gezeten. En of ik een beetje afstand kan houden, want dat gehoest is irritant.

1 maart
Lichte hoofdpijn, verhoging. Gelukkig geen kind thuis om voor te zorgen. Die is een weekendje bij oma en opa.

2 maart
Dochter is flink ziek. Hoge koorts, hoesten. Ik heb een oratie. Ik ga naar de plechtigheid, met dropjes tegen de keelpijn. Ik leer iets bij over Multatuli en blijf op afstand. Geen handjes schudden, niet in de rij, maar meteen naar huis, naar mijn zieke dochter.

3 maart
'Hebben wij corona, mama?'
'Nee, dat denk ik niet. Dat gaat allemaal over Zuid-Tirol en Noord-Italië, die berichten, daar zijn wij niet geweest.'

5 maart
Telefoon uit Eindhoven. Het verzorgingstehuis waar opa woont. Een verpleger wil weten waar ik geweest ben met skiën. Want opa is plotseling in elkaar gezakt. Hij heeft koorts. 'Geen Noord-Italië? Oké, dan weten we genoeg.' Opa wordt niet getest. Het is waarschijnlijk gewoon de griep.

6 maart
Dochter voelt zich beter en ik ook. Dat komt goed uit, want er is boekenbal. Ik bezoek alleen het voorprogramma. Ik zit bij Arjen Lubach in het theater die zich vooroverbuigt en aan me vraagt of ik het voorprogramma grappig vind. Voel me nog niet fit, ben kort van stof. 'Nee.'

10 maart
Opa is opgeknapt.

18 maart
Tirol blijkt een broedhaard van het virus. Denen die op wintersport zijn geweest in Oostenrijk, worden bij bosjes ziek. Hebzuchtige Oostenrijkers zouden hebben verzwegen dat een barman besmet was. Het gaat om de plaats Ischgl.

22 maart
De Nederlandse overheid laat een officiële waarschuwing uitgaan voor mensen die op wintersport zijn geweest. Die moeten bij klachten in quarantaine als ze in de volgende aantal plaatsen zijn geweest: Sölden, Ischgl, Lech, St. Anton en Gerlos. Ellmau staat er niet tussen.

27 maart
Westendorf staat op de lijst. Dat ligt op 20 kilometer afstand van Ellmau. Daar ben ik geweest tijdens een ski-tocht, maar niet voor après-ski.

1 april
Jort Kelder stelt in Op1 dat je je kunt afvragen of de economische gevolgen de hoge prijs van een lockdown waard zijn.

2 april
44 Nederlandse skiërs doen aangifte tegen een après ski-bar in Ischgl waar de coronabesmetting van een barman bewust onder de pet is gehouden uit angst voor economische gevolgen. EenVandaag maakt een boeiende uitzending over de Oostenrijkse ski-economie en de sterke ongelijkheid: machtige hoteleigenaren die ook sportwinkels en gondels in hun bezit hebben.

4 april
Damiaan Denys, psychiater, stelt in NRC Handelsblad dat we geobsedeerd zijn door controle over het virus. Hij waarschuwt voor de schaduwdoden die de lockdown zal tellen. Als Denys gelijk heeft, dan ben ik een ernstig geval van de nieuwsgierige zucht tot alles willen weten. Als een detective heb ik mij de afgelopen tijd verdiept in 'De Besmette Barman'. Ik heb nog net geen true-crime podcast over hem gemaakt. Eindeloos veel heb ik gegoogled op Oostenrijk + Tirol + corona in de hoop alsnog de doorslaggevende aanwijzing te vinden dat we de besmetting al achter de rug hebben.

Ofwel ben ik rijp voor een behandeling in het ziekenhuis van Denys, ofwel is mijn onzekerheid helemaal geen geval van ernstige controlezucht, maar liggen er veel vragen op tafel waar wél een antwoord op is, maar die onder de pet wordt gehouden door belanghebbenden.

5 april
Toekomstvoorspeller Lidewij Edelkoort bekent in Tegenlicht met een grafgezicht dat ze voor het eerst sinds lange tijd gelukkig is omdat haar afspraken zijn komen te vervallen. En passant stelt ze de boektitel The age of the amateur, een boek dat ze van plan is te gaan schrijven, veilig. Ze wordt ook de hele tijd door Vogue gebeld, om uitleg te geven over de zegeningen van deze crisis, trouwens.

Heeft ze het tegen mij als ze het met een vies gezicht begint over een overvol vliegveld op Valentijnsdag, waar ouders met hun 'schreeuwende kindjes' en masse op weg waren naar skioorden? Beweert ze dat corona een straf is voor mijn consumentistische en hedonistische skiweek? Maar wat deed zij daar, op dat vliegveld? Iets niet-consumentistisch? Edelkoort zit zelf in lockdown in een 4-sterrenhotel in Zuid-Afrika. Zonder schreeuwende kindjes.

6 april
NOS-update: 'Oostenrijk heeft als eerste land in Europa een versoepeling van de coronamaatregelen aangekondigd. Bondskanselier Kurz lichtte op een persconferentie toe dat Oostenrijk snel maatregelen had getroffen en daarom nu ook als eerste weer winkels kan openen.'

Ik geloof mijn ogen niet. Maar dat ligt misschien aan mijn ogen.
Ik koop wat hapjes, voor de après-ski bij mij thuis. Mijn dochter en ik zijn uit de reken-escaperoom gekomen na 4 uur puzzelen. Dat moet gevierd.
Morgen weer een dag. Ik ben nog niet klaar met die barman, zoveel is zeker. Het enige dat ik zeker weet is dat ik niets zeker weet. Dat zei Damiaan Denys ook al. Of nee, wacht, dat was Socrates. Hij is ook een filosoof. Zeker weten.