Zelfs Willem-Alexander, destijds nog kroonprins, viel voor zijn charmes. Ik was lang niet de enige die zich liet inpalmen door Nedim Imaç, de excentrieke voorzitter van de Amsterdamse amateurclub Türkiyemspor. Bijna heel Nederland liep weg met Türkiyem, dat werd bestempeld als boegbeeld van de multiculturele samenleving. De muren van de bestuurskamer op Sportpark Spieringhorn hingen vol met foto's van een glunderende Imaç naast hooggeplaatste Nederlandse gezagsdragers. In 2002 speelde de club voor het eerst in de Hoofdklasse. Reden genoeg voor Het Parool om mij als beginnend journalist op de club te zetten en hun eerste seizoen van dichtbij te volgen.

Minder scherp
Onmiddellijk werd ik opgenomen in de boezem van de club, waar een kebabkraam tijdens thuiswedstrijden Turkse tradities vermengde met het Nederlandse verenigingsleven. Ik mocht trainingen bekijken, ging mee met de bus naar uitwedstrijden en zat aan bij bestuursvergaderingen, uiteraard geleid door de met goud behangen Imaç. Voor mijn gevoel behoorde ik tot de intimi van de club en hoe meer ik werd opgenomen, hoe minder scherp mijn pen werd.

Vechtpartij
Een uitwedstrijd ontaardde in een veldslag, waarbij de keeper van Türkiyemspor zijn kickboks-talent niet onder stoelen of banken stak. In de bus terug nam de aanvoerder plaats naast me en stelde als vanzelfsprekend dat ik niet over de vechtpartij zou schrijven - "Toch?" - wilde ik de rest van het seizoen met open armen ontvangen worden. En dat het bovendien handig was om de andere kant op te kijken als na de wedstrijd enveloppen met geld werden uitgedeeld ("Dat gebeurt bij elke amateurclub; dat is niet eens nieuws"). Slechts één keer in dat seizoen vroeg ik Imaç hoe hij aan het geld kwam om een voetbalclub overeind te houden. "Ik zit in de textiel," was zijn antwoord. En daar liet ik het bij, hij had me zo open en liefdevol toegelaten bij zijn club, waarom dieper graven?

In de luren
Toen hij vijf jaar later - Türkiyemspor kroonde zich ondertussen twee keer tot Nederlands kampioen bij de zondagamateurs - in Osdorp werd geliquideerd vanwege zijn banden met de Nederlandse heroïnemaffia, begreep ik pas echt in hoeverre ik me in de luren had laten leggen dat seizoen bij Türkiyem.

meer weten?

Lees hier het artikel dat Roberto Lobosco schreef naar aanleiding van de wedstrijd van die vechtpartij. Hij meldt het dus wel, maar zeer summier. Lees ter contrast dit NRC artikel, waaruit de omvang van de vechtpartij blijkt, gezien de schorsingen van tot wel 9 maanden en de twee punten die de club in mindering kreeg.