Artikelen

De coronacrisis heeft zijn voordelen, stelt filmjournalist Gawie Keyser. Zo zag hij onlangs een online versie van Romeo and Juliet van Shakespeare's Globe. Hij was tot tranen geroerd.

Als meisje leer je dat je niet lichtzinnig over seks mag zijn. Lichtzinnig is voor lichtekooien. Je wordt alom gewaarschuwd voor je allereerste keer – die moet speciaal zijn, anders krijg je spijt – en ook als je maagd af bent, duik je beter niet direct met een jongen het bed in – want dan wil hij geen relatie met je. Onbekommerd klaarkomen zoals homomannen in darkrooms doen, zit er voor ons niet in.

Geen sprintje maar een marathon, de strijd tegen het coronavirus. Filosoof Stine Jensen over de metaforen die onze werkelijkheid bepalen.

Dramaturg Selm Wenselaers gaat in Brainwash Talks op zoek naar de betekenis van genderfluïditeit in een binaire wereld.

Er valt vrijwel niet te ontsnappen aan de totale overheersing van corona in ons leven. Corona is overal, alles is corona. Het is een historische gebeurtenis, maar niets is moeilijker dan de geschiedenis herkennen als je er middenin zit.

Wat biedt troost in tijden van crisis? Schrijver Nikki Dekker vindt adem in het onontdekte.

Van overal worden we bestookt met tips voor hoe we de tijd thuis kunnen doorbrengen, stelt filmjournalist Gawie Keyser. Maar wat als de horror je daar komt opzoeken?

De mens is niet alleen een denkend, maar vooral ook emotioneel wezen, stelt psychiater Glenn Helberg. Pas als je dat voldoende beseft, kun je je openstellen voor een ander.

Een jury in tranen, en nummer 1-noteringen op de hitlijsten. Het nummer Dat ik je mis is de doorbraak van singer-songwriter Maaike Ouboter. Over het gemis van haar ouders gaat het, die stierven toen ze op de middelbare school zat. Al vindt ze het jammer dat die context er telkens bij vermeld wordt: echt goede muziek overstijgt je privéleven, en raakt de ander recht in het hart. Aan de hand van muziek spreekt ze met Johan Fretz in de podcast Brainwash.

Deze bizarre coronaperiode herinnert ons eraan dat de samenleving op meer drijft dan op wetten en winstmaximalisatie. Dat het leven gaat om samenleven. Laten we daar de belasting voor de superrijken op aanpassen, stelt Bertus Tulleners.

Zoveel mogelijk moeten we safe zijn; moeten we ons in ieder geval zo voelen. Daarom leiden we nu dit afgeschermde leven. Maar wat gebeurt er als we straks weer naar buiten moeten?

Tot een gemarginaliseerde groep behoren is zwaar, stelt cultuurwetenschapper Linda Duits. Het is één verklaring voor de relatief hoge aantallen depressies en verslavingen onder homomannen.

Van algoritmes die grieptrends voorspellen tot overheden die burgers volgen om besmettingslijnen bloot te leggen: de verwachtingen van kunstmatige intelligentie (AI) als krachtig wapen tegen corona zijn hooggespannen. Ten onrechte, stelt cultuursocioloog Siri Beerends.

Welke rol speelde een barman in Oostenrijk? Waarom worden in Spanje straten besproeid met ontsmettingsmiddel en hier niet? Waarom wordt er in Nederland minder getest? Waarom werd een kerkdienst in Goeree-Overflakkee een besmettingshaard? Filosoof Stine Jensen over groeiende onzekerheid. Een tijdlijn. Met schreeuwende kindjes.

Een diepe economische recessie staat voor de deur. Misschien zelfs wel een depressie. Dat betekent groot economisch lijden. Tegelijkertijd dringt de tijd voor het aanpakken van de ecologische crisis. Het lijkt alsof we harde keuzes moeten maken tussen de economie en de planeet. Maar de geschiedenis laat zien dat ze ook tegelijk kunnen worden aangepakt. We hebben het eerder gedaan.

Juist nu zouden we het werk van kunstenaar Nam June Paik moeten kunnen zien, stelt Thomas van Huut. Hij organiseerde mondiale live tv-shows als kunstwerk.

Wie de literatuur er op naslaat, komt niet veel verder dan het idee dat er maar één economische theorie mogelijk is: die van het kapitalisme, met de vrije markt als heiligdom. Hoogleraar pluralistische economie Irene van Staveren laat zien dat het anders kan.

Nu evenementen door corona verboden zijn, zitten veel artiesten en kunstenaars zonder werk. Tegelijkertijd is er – meer dan ooit misschien wel – behoefte aan verbeelding. Stadsdichter van Rotterdam Dean Bowen schrijft, wandelt en gaat op zoek naar dingen die hoop geven in deze uitzonderlijke tijd.