Ze werden geschept door een dronken automobilist: de fietsende vader en zoon Jeppe en Mees de Lange. Het gebeurde op vrijdag de dertiende van deze maand op de Langevieleweg in Middelburg. Jeppe (41 jaar oud) en Mees (6 jaar oud) raakten zwaargewond. Ze liggen nog altijd in het ziekenhuis. Jeppe wordt in slaap gehouden, de kleine Mees is af en toe bij bewustzijn, maar ook zijn blijvende herstel lijkt nog lang niet zeker. Het is niet het eerste verkeersongeluk van de familie De Lange. Moeder Lianda ondervindt lichamelijke beperkingen als gevolg van een eerder ongeval.

Overmacht op overmacht. Geluk of pech laten zich nog altijd niet sturen, nog altijd zijn mensen niet machtig over hun eigen lot. Deze getroffen moeder, vader en zoon beleven een nachtmerrie geheel buiten hun schuld. De dader, de dronken automobilist, zit vast.

Op maandag 23 oktober is een vriendin van het gezin De Lange, Stefanie Couwenberg, een inzamelingsactie gestart. Wie maar wil, kan op doneer.nl geld storten, momenteel is al meer dan 80.000 euro binnengehaald. Couwenberg verklaart haar initiatief als volgt: 'Vanwege haar eigen situatie weet Lianda dondersgoed wat er allemaal nodig is. Er is nu al ontzettend veel praktische hulp. Vrienden en familie springen zoveel mogelijk bij. Maar er zitten zoveel kosten aan te komen. Jeppe droeg bijvoorbeeld altijd zijn 1-jarige dochter de trap op, daar moet iets voor worden geregeld. De rechtszaak en de afhandeling van letselschadeclaims kunnen nog jaren duren. Er zijn zoveel onvoorziene kosten die Lianda nu nog niet eens kan overzien. Het is werkelijk hartverwarmend dat zoveel mensen geld geven.'

Tekst loopt door onder de afbeelding.

Jeppe de Lange en zijn kinderen (foto: doneer.nl).

In andere interviews benadrukt Couwenberg hoe verrast ze is door alle gulheid, aanvankelijk had ze op enkele duizenden euro's gehoopt.

In 2015 was er sprake van 21.300 ernstige verkeersgewonden in Nederland. Hoeveel van hen kregen uiteindelijk de camera op hen gericht? En belangrijker: hoeveel van hen zijn uiteindelijk uit de kosten gekomen?

Deze inzamelingsactie lijkt een verhaal van solidariteit en saamhorigheid, en dat is het ook. Maar toch ben ik in de war. Want is het dus zo, dat zonder het geld van de inzameling dit gezin het financieel niet zou redden? Hadden ze zich zonder deze actie in de schulden moeten steken, hoe onschuldig ze ook zijn?

Wat zich het sterkst aan mij opdringt in deze hele kwestie is de gedachte: we zijn niet veilig.

Ik heb het niet over de brute bemoeienissen van het lot, die zijn voor mij te confronterend om te bevatten. Nee, ik heb het over de tijd na de overval van de overmacht. Iets gebeurt buiten je verantwoordelijkheid om en toch word je dubbel getroffen. Je moet niet alleen de shock en verwondingen van een ongeluk dragen, je bent daarna ook nog eens vatbaar voor de vrije val van ondraaglijke kosten.

Dit zijn Amerikaanse toestanden.

Tekst loopt door onder de afbeelding.

Bloemen ter nagedachtenis aan verkeersslachtoffers in Duitsland (foto: Martina Rathke, ANP).

Aan de buitenkant lijkt dit verhaal van het gezin De Lange een triomf van de participatiesamenleving. De overheid is niet meer nodig in noodgevallen, mensen lossen zelf hun problemen op. Slachtoffers kennen zelf wel de beste weg naar particulier geld, alles komt goed.

Is dit onze toekomst? Wat als er niemand is die voor ons kan spreken na een geval van overmacht? Wat als op een dag niemand iets wil geven?

Een nieuw kabinet is aangetreden. Een kabinet dat met kersverse belastingplannen in de hand geld aan de minstverdienenden gaat onttrekken om te herverdelen onder de meestverdienenden. Een kabinet dat lastenverlichtingen inzet voor de verhoging van private bestedingen. Een ideƫle strategie die de al welvarende particulier boven de samenleving als geheel stelt en daarmee burgers verder de mogelijkheid ontneemt om elkaar te dragen. Hoe vergroot dit onze veiligheid? Heeft dit kabinet wellicht een magische formule ontdekt voor de opheffing van overrompelende pech?

Je zou deze inzamelingsactie ook als een aanklacht kunnen zien. Een politiek die haar verantwoordelijkheden ontloopt, is als een dronken automobilist. Het is deze dader die alle donateurs met hun sociale kapitaal bestraffen.

Overmacht zal helaas altijd deel uitmaken van ieder mensenleven. Laten we die last en angst rechtvaardig verdelen.

meer weten?

Bovenstaande tekst werd eerder uitgesproken door Gustaaf Peek in Brainwash Radio, de verhalende nieuwsanalyse van Brainwash op NPO Radio 1. Elke laatste maandag van de maand, 20:30 tot 21:30 uur. Ook beschikbaar als podcast.