Mensenrechten spelen vaak een rol in het maatschappelijk debat over het Nederlandse buitenlandbeleid, en niet zonder reden. Nederland bevindt zich wereldwijd in de bovenste regionen van indexen die de mensenrechtenstatus in de wereld in kaart brengen. Het is elders dus al snel slechter gesteld met mensenrechten dan in Nederland.
Wie betaalt, bepaalt!
De vrees bestaat dat het verlenen van financiële ondersteuning aan regimes in staten die concepten zoals mensenrechten en rechtsstatelijkheid niet begrijpen of willen erkennen, ertoe leidt dat de Nederlandse staat vuile handen maakt. Deze vrees is echter een miskenning van het ijzersterke mantra 'Wie betaalt, bepaalt!'.
Bevordering van de internationale rechtsorde
Op de Nederlandse regering rust ingevolge artikel 90 van de Grondwet de plicht om de ontwikkeling van de internationale rechtsorde te bevorderen. Een welvarende staat als Nederland is ruimschoots in de gelegenheid financiële middelen in te zetten om zijn idealen over mensenrechten en rechtsstatelijkheid over de landsgrenzen heen te verwezenlijken. Wie een buitenlandse staat betaalt om een gemeenschappelijk probleem zoals migratie te verzachten, heeft de benodigde invloed om de voorwaarden waaronder dit probleem wordt opgelost te voorzien van een menswaardig kader. Een ding is zeker, namelijk dat de mensenrechtensituatie over de grens er niet bij gebaat is wanneer wij ons achter onze dijken verschuilen.