"Alle afstand in tijd en ruimte krimpt, in een nacht tijd overbruggen mensen per vliegtuig een afstand waar ze normaal weken over zouden doen," schrijft Heidegger in Das Ding (1971). Social media tijdlijnen waar in deze periode de foto's van vreemde landen waar vrienden exotische gerechten eten je dagelijks om de oren vliegen getuigen dat dit nu des te meer waar is. Het binnentreden van de wereld Het is tegenwoordig niet alleen makkelijk de wereld tegemoet te treden, de wereld treedt ook zonder pardon het hier-en-nu van ons leven binnen. Het internet speelt daarbij een belangrijke rol. Dat beelden een leeuwendeel innemen van de informatie die ons dagelijks overspoelt is gezien de hoeveelheid hiervan niet vreemd. Een beeld vertelt in één oogopslag een heel verhaal. Een beeld vraagt intenser om aandacht dan tekst. Een beeld neemt minder tijd in beslag. Met één klap in focus De foto van de verdwaasde Omran Daqneesh, bestoft en bebloed, brengt de wereld met één klap in focus. Alle afstand en ruimte krimpt; althans voor even. Want luttele seconden later staar je alweer naar een foto van een zonnende vriend of een kattenfilmpje. Het verraderlijke is dat deze kakofonie aan beeld tot één kleurrijke draaikolk wordt die de wereld weliswaar dichterbij brengt, maar tegelijkertijd een gevoelsmatige afstand schept doordat niks lang beklijft. Aylan Kurdi – het eenzame lichaampje aangespoeld op het strand van Bodrum – ging vorig jaar viral en bracht de wereld even in beroering. Even snel zakte zijn beeltenis weer weg in de draaikolk van informatie.
Het pijnlijke gewin Dát Omran en Aylan even gezien werden, is het pijnlijke gewin van de media van onze tijd. meer weten?

Bekijk hier de aflevering van Medialogica van Human over hoe de foto van Aylan Kurdi de publieke opinie in zijn greep hield.