De drukte in Amsterdam loopt de spuigaten uit. De hoofdstad zet zich nu actief in om bezoekers over de rest van Nederland te spreiden. Spreiding is een typisch Nederlandse oplossing. We zijn bang voor een overvolle stad. Daarom willen we de Randstad als een metropool laten functioneren.

Ondertussen blijven de Chinese en Indiase middenklassen groeien, veroveren budgetmaatschappijen de vliegmarkt en krijgt Amsterdam een snelle treinverbinding met Londen. Inderdaad: de huidige drukte is slechts het begin. Om de toekomst te overleven, moeten we de stad omarmen. Daarvoor moeten we leren van Aziatische steden.

De grootste problemen waar Amsterdam nu mee worstelt, zijn al opgelost door Aziatische steden. Neem de huizenmarkt. Er wordt te weinig gebouwd in Amsterdam, dus lopen de huizenprijzen hoog op. Tokyo is een van de meest betaalbare grote steden ter wereld. De oplossing? Zo dicht, hoog en veel mogelijk bouwen.

Hierdoor worden in Tokyo jaarlijks meer huizen gebouwd dan in heel Engeland. Met deze ideeën hebben Chinese ontwikkelaars hun weg naar het westen al gevonden. In Canada bijvoorbeeld springen de woontorens als paddestoelen uit de grond. Ook op het Zeeburgereiland in Amsterdam komt een nieuwe skyline. Binnen enkele decennia zal de stad omringd worden door wolkenkrabbers.

Of neem verkeersdrukte. We beseffen het nu nog niet, maar de huidige groeifase van Amsterdam voorspelt dat verkeersproblematiek de komende jaren flink zal toenemen. Kijk maar naar wereldsteden zoals Londen en New York, waar verkeersdrukte de stad vastzet.

Ondertussen lanceert Singapore Electronic Road Pricing 2.0: elk voertuig heeft een chip en zal belast worden langs afstand, tijd en locatie. Ook Stockholm voerde rekeningrijden in – als experiment. Van tevoren was bijna iedereen tegen het systeem, maar toen de files hard daalde, draaide de stemming volledig om.

Experimenteel beleid is misschien wel het meest succesvolle Aziatische idee. De modernisering van de Chinese economie begon toen het vissersdorpje Shenzhen werd aangewezen als Speciale Economische Zone: een experiment met kapitalisme. Nu is Shenzhen een wereldstad. Singapore experimenteert met zelfrijdende auto's, bezorgdiensten met drones en autonome straatvegers. En als een experiment langdurig geen steun geniet, kan het worden teruggedraaid.

Toch staan we in Nederland snel klaar met kritiek op het autoritaire staatsmodel van Aziatische landen. Want worden al die experimenten niet opgelegd aan de bevolking? Echter: Singapore en zelfs sommige Chinese steden experimenteren meer met democratie dan Amsterdam.

Niet alleen met workshops en evenementen maar ook online polls, enquêtes en consultaties. Dat landen die wij als autoritair beschouwen meer experimenteren met democratie moet ons zorgen baren. We worden langzaamaan voorbijgestreefd. Ondertussen zal de internationale concurrentiekracht van onze steden steeds meer bepalen of Nederland nog meedoet.

We hoeven niet elke Aziatische beleidsmaatregel te kopiëren. Maar om de 21e eeuw te overleven moeten we een andere bril opzetten, bereid zijn om te leren en experimenteren.

Zie bijvoorbeeld dit stuk op NOS.nl: 'Amsterdamse binnenstad kan de drukte niet meer aan', waarin bewoners en ondernemers uit de hoofdstad aangeven de binnenstad te mijden, vanwege toegenomen drukte. Ze spreken over Disneyficering van het stadscentrum: het zou een pretpark voor toeristen zijn geworden.

Meer over ERP 2.0 lees je bijvoorbeeld in dit stuk op de website van The Straits Times

Dat hield in dat de communistische regering buitenlandse handel en investeringen toeliet.