Zomerradio 2024

Klimaatadvocaat Roger Cox, regisseur Shariff Nasr, schrijver Bregje Hofstede en anderen vertellen over de muzieknummers die vormend zijn geweest voor hun identiteit en hun denken: vanaf 22 juli is er een nieuw seizoen van Brainwash Zomerradio op NPO Radio 1. In deze zomerserie van HUMAN interviewt Floortje Smit makers en denkers aan de hand van de muziek die ze zelf meebrengen.

  1. Milio van der Kamp over armoede en onderwijs

    Milio van de Kamp stond tijdens zijn jeugd in een ‘constante survival-modus’. Hij groeide op in Amsterdam-West, in een van de armste buurten van het land, met een gewelddadige vader en een moeder die ondanks een hartkwaal achter de bar moest werken. Water en elektriciteit waren bij hem thuis niet vanzelfsprekend. Hij bedacht een plan om uit de armoede te ontsnappen: een universitaire studie. Maar toen hij zijn docent op het vmbo-k daarover vertelde, zei ze: ‘Misschien moet je wat later mikken.’ Dat deed hij niet.

    Via talloze omzwervingen studeerde sociale wetenschappen. Inmiddels socioloog en docent aan de UvA en begeleidt hij eerstegeneratiestudenten. Over zijn ervaring met armoede schreef hij een boek getiteld Misschien moet je wat lager mikken.

  2. Imara Limon over inclusiviteit in het museum

    Een museum als instituut dat vertelt hoe het zit - dat moet volgens Imara Limon helemaal anders. Als hoofd curatoren van Het Amsterdam Museum, wil ze oude patronen doorbreken en zoveel mogelijk Amsterdammers betrekken bij de diverse verhalen uit de stad. In 2016 maakte ze de tentoonstelling Zwart Amsterdam, over zwarte rolmodellen en ze cureerde het onderzoeksprogramma New Narratives. In 2017 werd ze uitgeroepen tot Museumtalent van het jaar. Momenteel is het Amsterdam Museum de expositie Mana-hah-táa-nung of Nieuw Amsterdam? te zien, waarin het verhaal de stichting van New York wordt verteld vanuit het oogpunt van de mensen die er al woonden, de Lenape.

  3. Dalilla Hermans over racisme

    ‘Ik ben het beu om te doen alsof het allemaal wel meevalt.’ Tien jaar geleden pende Dalilla Hermans die woorden op papier. Ze schreef over haar ervaringen als geadopteerde vrouw van kleur in Vlaanderen. Haar open brief ging viraal en ze ontwikkelde zich tot een stem in het racismedebat in Vlaanderen. Maar dat is niet het enige verhaal dat je over Dalilla’s leven van het afgelopen decennium kunt vertellen. Je kunt ook zeggen: tien jaar geleden trouwde ze met de liefde van haar leven. Ze groeide in haar rol als moeder van drie kinderen en naast activist ontwikkelde ze zich als schrijver, cultureel verbinder en theatermaker.

;